Waar was het verstand in de Tweede Kamer gebleven?

Het werd een emotioneel debat toen Wilders het woord nam (Algemene Politieke Beschouwingen van 16 september 2015). Men wist wat men van Wilders kon verwachten, alleen al door de vele interrupties die hij de hele dag door al gepleegd had.
Debatten kunnen stevig zijn en dat moet ook. De SP en de VVD geven elkaar dikwijls flinke vegen uit de pan met oprechte verontwaardiging. Toch heeft men ook respect voor elkaars mening. Hoezeer men het ook oneens is, na afloop van het debat kan het gebeuren dat ze samen een kop koffie of een pilsje drinken. Werk is werk en het debat wordt in de kamer gevoerd, aan de bar laat je je werk los. Tussen Wilders en de andere partijen lijkt dat anders te liggen.

 

 

Tussen Wilders en de andere partijen lijkt dat anders te liggen. Het werd kil in de zaal, je voelde de spanning. Wilders koos de confrontatie met de hele zaal. Hij in z’n eentje tegenover 135 kamerleden die oprecht vinden dat hij dat niet mag zeggen. Je zag de angst in hun ogen en in hun houding, de angst dat onze samenleving afglijdt. Je voelde hun machteloosheid, hier stond een man met een immer groeiende populariteit en zij konden niets doen om hem het spreken te beletten. Ze weten niet wat ze tegen zijn populariteit kunnen doen.

Wilders daarentegen ging daar zo hard mogelijk tegenin. Wilders is een zeer intelligent politicus, een geraffineerd debater die een uitstekend gevoel heeft voor het effect van zijn woorden. En hij haalde er uit wat er uit te halen was. Het lijkt mij moeilijk om zo sterk stand te houden tegenover de emoties die je van zo’n groot publiek opgedrongen krijgt. Eigenlijk was hij het tegenovergestelde van een entertainer. Een entertainer pleast het publiek en speelt met hun gevoel en hun taboes. Wilders pleasde niet, hij sprak zijn gehoor streng toe als een ouderwetse internaatdirecteur tegen zijn leerlingen. Hij spaarde ze niet, hij speelde niet met hun gevoel, hij schopte zo hard mogelijk tegen hun taboes.

Pechtold, ook een uitstekend debater, was de eerst die hem onderbrak. Wilders gaf hem nog een prachtige sneer. Toen Pechtold zei: “Het doet mij in ieder geval deugd dat de heer Wilders na een jaar of acht, negen debatteren in feiten en getallen geïnteresseerd is”, reageerde Wilders met een afgemeten: “Meer dan u.”
Als je het met Wilders eens bent, dan schiet je in de lach van zo’n opmerking. De opmerking was to the point, consequent in lijn met de inhoud van Wilders’ betoog en overtrof de sneer van Pechtold.

Toen nam Slob het woord. Met gebroken stem en vochtige ogen stelde hij een vraag. De man was letterlijk zijn verstand verloren. Het was verbijsterend. Er kwam nog een vraag over een meisje dat weggestuurd dreigde te worden en van wie het leven gevaar liep. Dat is niet relevant! Wilders hield een betoog over de nieuwe vluchtelingen en niet over mensen die hier al jaren zijn. Slob was echt zijn verstand kwijt. Terecht serveerde Wilders hem keihard af met de woorden: “Door er een voorbeeldje uit te halen en te zeggen ‘wat is het toch allemaal verschrikkelijk’ bent u de demagoog en niet ik.”

De volgende was Klaver. Zijn vraag klonk wel origineel, maar bevatte niets nieuws. Wilders gaf hem een duidelijk inhoudelijk antwoord – dat ook niets nieuws bevatte – voorafgegaan door de opmerking: “Als u goed had geluisterd, had u het antwoord al honderd keer kunnen vinden, dus het is geen al te slimme vraag.”
En zo was het, Klaver was de tweede die zijn verstand kwijt was. Het werd een hele discussie. Aan het einde van het debat meldde Klaver nog dat hij geen greintje menselijkheid bij Wilders ontdekt had. Ik zou aan Klaver, die alle waarschuwingen van Wilders in de wind slaat, een tegenvraag willen stellen: “Heeft u dan geen greintje verstand?”

Kuzu wilde dat Israël ook moslimvluchtelingen op zou nemen en wekte daarmee de indruk dat hij zijn verstand niet kon verliezen omdat hij het nooit gehad heeft. Daarna probeerde Kuzu het nog eens met iets anders, waarna Wilders hem straal negeerde. Prachtig. En terecht, wat is dat nou voor debat?
En een derde keer Kuzu. Wilders: “Voorzitter, u weet het antwoord. Ik ga echt niet op al die onzin in.”
En een vierde keer. Die Kuzu kakelde echt als een kip zonder kop.

De volgende was een geëmotioneerde Samsom. Wilders had net aan de kaak gesteld dat veel gemeenten een AZC overwegen zonder de burgers daarover in te lichten en toen kwam Samsom met de vraag wat het u zegt dat er zoveel gastvrije gemeenten zijn. Dat was een schot voor open doel voor Wilders: “Dit toont aan, mijnheer Samsom, dat het verschil tussen die bestuurlijke politieke elite en de bevolking groter is dan ooit!”
Dat toont het inderdaad aan, gezien de peilingen. En dat had Samsom zelf ook moeten inzien.

Buma kwam met de bekende mantra dat Wilders het probleem groter maakt door de manier waarop hij optreedt, terwijl het de verantwoordelijkheid van de politiek is om het probleem met het optreden kleiner te maken. Het opzeggen van een mantra staat gelijk aan het niet denken. Het is natuurlijk precies andersom: de politiek correcte partijen maken het probleem groter en groter door steevast de andere kant op te kijken.

Roemer verweet Wilders: “Het maakt u niet uit of iemand hier al 25 jaar woont. Komt hij toevallig uit Afghanistan, dan deugt hij niet.” Dat heeft Wilders nooit gezegd en zeker in deze voordracht niet. Blijf nou eens bij het onderwerp, ben je je verstand kwijt? Daarna verweet hij Wilders mensen, dorpen en wijken tegen elkaar op te zetten. Kennelijk zet je mensen tegen elkaar op, als je aantoont dat bestuurders hun bevolking negeren.

Het was jammer dat Wilders een uitglijder maakte tegenover Van der Staaij op het punt van christelijke waarden, maar Van der Staaij met z’n gewouwel over christelijke waarden ging helemaal niet in op de zaken waarvoor Wilders hen waarschuwde.

Waar het mij nu om gaat is: waar was het verstand gebleven van deze heren? Slob, Klaver, Kuzu, Buma, Roemer, Van der Staaij, ze hebben zich al meer dan tien jaar kunnen voorbereiden om een weerwoord te vinden op de aanhoudende waarschuwingen van Wilders. Ze kwamen met geen enkel argument, ze raakten emotioneel van slag en waren hun verstand compleet kwijt. Het was niets dan onzin dat eruit kwam. Ik kan ze niet kwalijk nemen dat ze niet tegen Wilders op kunnen, maar ik neem ze wel kwalijk dat ze niet in staat zijn hun verstand te gebruiken. Je mag best je emoties tonen en emoties zijn de drijfveren voor je idealen, maar een debat voer je met argumenten. Dit was beneden alle peil, de heren die beroepsmatige debaters zijn toonden zich schrijnende amateurs. Ons land wordt bestuurd met een parlement dat koste wat het koste tegen Wilders is, maar tegenover de waarschuwingen door Wilders geuit geen enkel argument in stelling weet te brengen. Het is beschamend en het is een schande.

 

In de serie Immigratie verschenen:

 

Voor nieuws van de mainstream media, blogs van anderen en de sociale media, zie https://www.facebook.com/janstemerdink1962.

4 gedachten over “Waar was het verstand in de Tweede Kamer gebleven?

  1. Pingback: Valt het allemaal wel mee? | Jan's Filosofie

  2. Pingback: Ontaardt de democratie in een ramp? | Jan's Filosofie

  3. Pingback: Het vliegveld van Abu Dhabi | Jan's Filosofie

  4. Pingback: Krijgt Wilders gelijk? Van wie? | Jan's Filosofie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s