Dit boek is een mooie beschrijving en analyse van populisme, nu en in het verleden. Van Rossem beschrijft de theorie die verkondigd wordt door populistische partijen, hun organisatie en de veel voorkomende standpunten. Heel mooi laat hij zien, dat er een soort van grondprincipes bestaan die je bij vrijwel alle populistische partijen aantreft, ook in de jaren vóór de immigratieproblematiek. Wat mij opviel, was dat hij geen definitie geeft van populisme. Ik zou verwachten dat een populist een politicus is die het volk voorliegt, of iets dergelijks. Van Rossem geeft een aantal kenmerken, zoals ‘bij populisten is het altijd vijf voor twaalf’, zonder aan te geven aan welke kenmerken een politieke partij per se moet voldoen om populistisch genoemd te kunnen worden. Hij neemt het begrip populisme ruim, want ook D’66 bestempeld hij als populistisch, maar het is duidelijk dat D’66 niet aan alle genoemde kenmerken voldoet.
Een mooi hoofdstuk vond ik de beschrijving van de Europese naoorlogse geschiedenis. De beleidsconsensus (zowel links als rechts) zoals die een grote lijn vormt in de geschiedenis, had ik nooit zo gezien.
Over criminaliteit schrijft Van Rossem dat die al decennicalang afneemt, maar dat de media en de populisten ons willen laten geloven dat het bar en boos is. Hier maakt hij een uitglijder. De criminaliteit is tegenwoordig hoog in vergelijking met een paar decennia geleden: het aantal geregistreerde geweldsdelicten per 1000 inwoners bedroeg in 1970 1,2, tegenwoordig 6,5. Een lichte daling is er pas pas sinds 2002, het jaar dat Fortuyn de LPF oprichtte, en uit onderzoek blijkt dat de door de burgers ervaren onveiligheid sterk verband houdt met de misdaadcijfers. Het volk heeft dus in dit geval gelijk. Naar mijn mening zijn het juist de media, waar Van Rossem ook deel van uit maakt, die ons willen doen geloven dat de criminaliteit tegenwoordig alleen maar duidelijker zichtbaar is en helemaal niet hoger is dan vroeger.
De mooiste zin uit het boek is de slotzin van het volgende citaat: “Janmaat kraaide te vroeg en het ontbrak hem bovendien aan het politieke talent en het charisma die zijn boodschap legitimiteit hadden kunnen verschaffen. Fortuyn kraaide precies op het moment dat de zon opkwam! Zelf dacht hij ongetwijfeld dat de zon opkwam omdat hij kraaide.”
Jan's Filosofie 
Wat is het verschil tussen een uitglijder, een onwaarheid, een misleiding of een leugen? Het zit hem in de intentie….. denk ik. De intenties van M. v. Rossem. wantrouw ik.
Behoeften en verwachtingen van migranten is het sleutelwoord voor beter begrip van de problematiek; behoeften en verwachtingen die niet gehonoreerd worden leidden tot frustratie. Als vooruitzichten niet worden waargemaakt is criminaliteit een optie onder de minder bedeelde bevolkingsgroep. Even voorspelbaar is de reactie van de bevolking.
Voor beter begrip van mijn wantrouwen tegen M. v. Rossem verwijs ik naar L’Express no. 3255 Insécurité les vrais chiffres, Dossier/ Insécurité pag 30 e.v. De beste informatie over de immigratie problematiek haal ik “Le Point” Hebdomadaire d’ínformation 21 novembre 2013, dossier spécial Immigration l’enquête qui dérange, les contributions de Thierry Breton, Max Gallo, Malika Sorel-Sutter, Pierre-André Taguieff, Michéle Tribalat.
De mooiste zin uit het boek van M van Rossem mag gerust beter geanalyseerd worden:
Janmaat: kraaide hij te vroeg?
De club van Rome
“Met een wereld bevolking die in iets meer dan dertig jaar verdubbelt, zal de samenleving het steeds moeilijker krijgen om te voorzien in de behoeften en verwachtingen van zoveel mensen in z’n kort tijdsbestek ” uitspraak van de club van Rome, in 1970 bedroeg de wereld bevolking, 3.6 miljard mensen. nu 7 miljard. Immigranten hebben behoeften en verwachtingen. Nrd Afrika, b.v. Marokko groeide de bevolking buitensporig, inkomen beneden de 1200 gulden. Behoeften en verwachtingen brachten o.a. de immigratie naar ons land op gang.
Janmaat kraaide dus niet te vroeg.
Zijn culturele verschillen tussen de Nederlandse cultuur en de Marokkaanse-islamitische cultuur relevant? Ja, De club van Rome dringt aan op een 100% effectieve geboortebeperking en de Islam wijst dit af.
Wat meneer M. v. Rossem bedoelt met de zinsnede over Fortuyn is volstrekt onduidelijk; De door de club van Rome geuite waarschuwingen over de explosieve bevolkingsgroei: bracht de migratie , het onvermijdelijk gevolg van de behoeften en verwachtingen van mensen in Marokko naar West Europa, in ons geval naar Nederland opgang. Dat daardoor grote onrust ontstond onder de bevolking ontstond verwondert mij niet. De Nederlandse overheid heeft gefaald, de waarschuwingen van de club van Rome genegeerd en werkloos toe gekeken hoe een klasse van kansarmen, zonder vooruitzichten zich vestigde.
De populisten rekenen dit de elite, het establishment aan. Huib.
LikeLike
Bedankt voor de toevoegingen. Sinds we Wilders kennen, deel ik de mensen in in zij die het begrijpen en zij die het niet begrijpen. Degenen die ‘het’ niet begrijpen, hebben geen negatieve ervaringen met buitenlanders, zo is mijn conclusie. Deze waterscheiding verklaart waarom zowel aanhangers als tegenstanders van Wilders onder alle leeftijden en onder alle opleidingsniveau’s voorkomen. Het is verbijsterend om te zien dat een intelligente man als Van Rossem (met op andere gebieden messcherpe analyses) op het gebied van immigrantenproblematiek zo de plank mis slaat. Het wordt tragikomisch als verklaarde tegenstanders van Wilders een analyse geven van zijn succes, juist dan is het heel verhelderend om hiernaar te kijken met de gedachte dat deze commentatoren ‘het’ niet begrijpen.
Dit alles heb ik niet in bovenstaand stuk genoemd, omdat het niet helemaal ter zake deed. Het boek geeft meer een analyse van het populisme dan een verklaring ervoor en ik vond het een goed boek, ondanks de onwaarheden over criminaliteitscijfers, die slechts een klein stuk van het boek beslaan.
LikeLike