ABBA en de pers

Al sinds de lancering van de single ‘Fernando’ in 1976 ben ik hartstochtelijk ABBA-fan. Die bewondering kwam voort uit mijn gevoel, pas vele jaren later kon ik horen en uitleggen wat er zo geniaal was aan hun muziek. Aanvankelijk vond ik het alleen maar “mooi”. De communis opinio dat ABBA “simpel” was, kon ik toen nog niet weerleggen. In hun hoogtijdagen werd ABBA niet cool gevonden, het werd afgedaan als “commerciële popmuziek”, alsof het veel te volks was om goed te kunnen zijn.

Waarom ontwikkelde onze cultuur als enige een muziekschrift?

Iedere cultuur heeft muziek. De westerse cultuur is de enige die een muziekschrift voortgebracht heeft. Toen ik dat hoorde, vond ik onze cultuur op dat punt superieur. Maar andere mensen, die ik dit vertel, reageren meestal met: Dan is het kennelijk niet nodig.
Nu ben ik ‘Paarden, zwaarden en ziektekiemen’ van Jared Diamond (1997) aan het lezen; hij analyseert hoe de loop van de geschiedenis voor verschillende volkeren verschillend heeft uitgepakt en hij geeft daarvoor oorzaken aan die niet in de aard van die volkeren zitten, maar in de omstandigheden. Zo zou je ook kunnen onderzoeken hoe het komt dat wij een muziekschrift hebben en andere culturen niet. Welke factoren zijn daarvoor verantwoordelijk geweest?