Mijn avatar

Bij een naam hoort een avatar, een plaatje. Handig voor de herkenbaarheid, een plaatje blijft beter hangen dan een naam en zo is ook meteen duidelijk dat de Jan Stemerdink op WordPress dezelfde is als de Jan Stemerdink op andere media. Een avatar kan van alles zijn, het zou ook een foto van een bloem kunnen zijn, maar ik vond een foto van iemand van wie je het gezicht niet kunt zien, wel toepasselijk.

Mijn pseudoniem

Toen ik een blog begon, zocht ik een pseudoniem. Niet dat ik het per se noodzakelijk vond om anoniem wilde blijven, maar het schrijft toch wat meer ontspannen. Je schrijft wat losser, omdat het niet direct aan je echte naam gekoppeld is. Je kunt bijvoorbeeld makkelijker schrijven over dingen die je meemaakt (“ik had een collega die ook altijd …”).

Naakt, maar niet bloot

Op het naaktstrand zijn we naakt. En bloot. De woorden naakt en bloot zijn hier uitwisselbaar. Dat is niet in alle gevallen zo. Hoe zit dat? Als we niets aan onze voeten hebben, dan lopen we op blote voeten. Vaak werken we met onze blote handen. Lichaamsdelen zijn soms bedekt en kunnen ontbloot worden. Als het niet al te koud is, dan dragen we buiten niets op het hoofd, we zijn dan blootshoofds.