Ontslagen (5)

“De gegevenseigenaren”

Mijn eerste kennismaking met GL was een touch down meeting over de testcase Scoliose met de gegevenseigenaren. Dat was op dag 3. Aan het begin van de bespreking stelde Alexander voor even een voorstelrondje te maken, omdat ik nieuw was. Er waren 5 (later 6) mensen van GL, waaronder de GL-projectleider Marco. De tweede bespreking, …

 

… op dag 27, ging over de testcase Rigidus. Er kwam een man binnen die zich aan mij voorstelde. Daarna kwamen er drie man binnen die zich niet aan mij voorstelden. Ik heb me toen niet voorgesteld, omdat zij later binnenkwamen dan ik. Normale beleefdheidsregel. Gek genoeg heeft niemand in die vergadering mij aan de rest voorgesteld. Marco niet (projectleider GL) en Lilian niet (projectleider NEM). Daar verbaasde ik mij over, want zowel Marco als Lilian hadden dat initiatief moeten nemen. Waar ik mij ook over verbaasde, was het simpele feit dat er drie mensen binnen kwamen die ik niet kende. We hadden de eerste keer een bespreking met “de gegevenseigenaren”. Ik zet het tussen aanhalingstekens omdat het een citaat is. Ik had verwacht de tweede keer dezelfde groep mensen aan te treffen. “De gegevenseigenaren” kan maar één ding betekenen. Het betekent in ieder geval niet “de gegevenseigenaren van Scoliose”. Wat het ook zeker niet betekent is “een aantal van de gegevenseigenaren”. Toen ik daar na de tweede bespreking nog eens over nadacht, toen bedacht ik mij dat er misschien nog wel meer gegevenseigenaren bestonden. En dat ik dus op het verkeerde been was gezet. Zowel mondeling als per e-mail had men het steeds over “de gegevenseigenaren”. Kennelijk had ik te weinig informatie, terwijl ik niet wist dat ik iets miste.

 

Intermezzo

Ik herken het beeld van iemand die te weinig vraagt, niet doorvraagt, wat weinig initiatief neemt; maar in dit traject weet ik niet wat ik anders had kunnen doen.
Wat steeds weer terug komt, is: “Als ik niet weet dat ik informatie mis, hoe kan ik er dan naar vragen?”

Overigens ging het gesprek met die andere klant op dag 40 goed. Ik ben geslaagd voor hun test. Dat punt miste ik nog in het eindgesprek.

 

De rol van Alexander

Toen ik in Outlook de uitnodiging kreeg voor de contractbespreking, was ik verbaasd dat jij daarbij aanwezig zou zijn. In de meeste bedrijven is het zo, dat projectmanagers zich niet bezighouden met het functioneren van medewerkers. Projectmanagers houden zich bezig met de resultaten van projecten. Het functioneren van individuele medewerkers ligt bij de directe chef. In dit geval zat ik op één project, toch zou ik verwachten dat bepaalde gesprekken door de directe chef worden gedaan. NEM heeft een platte structuur, we vallen allemaal rechtstreeks onder de directeur. Dat heb ik laatst ter bevestiging nog eens aan mijn coach gevraagd en die beaamde dat. Tijdens het introductieprogramma is voor iedereen gezegd wie je aanspreekpunt is. Mijn aanspreekpunt was de directeur. (Afspraken met de directeur te regelen via de secretaresse.)

Jij hebt altijd gezegd dat je je zo min mogelijk met de inhoud van het project wilt bezighouden. Nu blijk je je ineens min of meer als mijn baas te ontpoppen. Als de zaak zo ligt, dan wordt het ineens een stuk voor de hand liggender om jou er in te betrekken.