Over Marco
De klant heeft altijd gelijk, dat realiseer ik mij heel goed. Mijn inschatting is dat Marco zich op de een of andere manier in het nauw gedreven voelt, ik weet niet waarom, en nu zenuwachtig in het rond begint te schoppen.
Hij had feedback gekregen na jullie presentatie, kennelijk was die feedback anders dan de indruk die wij na afloop van de presentatie hadden. Het kan ook zijn dat er nog iets heel anders speelt, iets dat helemaal niets met dit project te maken heeft. Hij gaf aan jou drie dingen aan, waar hij zich zorgen over maakte. Ik heb ze opgeschreven, anders had ik het nu niet meer geweten. Hij maakte zich zorgen over 1. De planning, 2. De controle en 3. De toenemende complexiteit. Uiteraard heb je dat serieus genomen, maar intern tegenover mij deed je er nogal schamper over. Marco lult uit zijn nek. Tegen mij zegt hij dat wij “dit soort dingen” met de gegevenseigenaren moeten bespreken. What the fuck? Hij vraagt mij om hem te bellen! Eerst stuur ik op verzoek van Lilian een bestand aan hem en dan mailt hij mij “Kun je me even bellen?” De volgende dag belt hij mij zelf en spreken we een tijdstip af waarop ik hem terug zal bellen. Hoezo moet ik het dan niet met hem bespreken? Ik heb Lilian hierover gemaild en zij schreef mij dat ze dit hadden afgesproken.
Op ons eindgesprek vertelde je mij dat Marco de indruk had, dat ik de projectorganisatie bij GL niet goed begreep. Dat is de eerste keer dat ik dat van iemand hoor, op het eindgesprek, als dat eerder was gezegd dan had ik er wat aan kunnen doen. Als jullie met mij door waren gegaan, dan zou ik op dit moment vragen (eerst aan jullie, daarna overleggen met Marco) hoe we dit anders moeten doen. Als ik dat weet, dan kunnen we bespreken hoe het dan wel moet.
(Niet zeggen: Marco denkt heel hiërarchisch. Marco is projectleider bij GL, maar heeft weinig kennis van de inhoud. Die kennis hebben de gegevenseigenaren. Ik als uitvoerder moet dus praten met de gegevenseigenaren, Marco moet met Lilian praten, zijn financiële manager moet met Alexander praten en de man die daar weer boven staat moet met onze accountmanager praten.)
Verdiepen in GL
We hebben nu twee touch down meetingen gehad. Vooraf wist ik niets van Het Ministerie van Gekke Loopjes, inmiddels heb ik een A4-tje vol met GL-termen die ik voor die tijd nog niet kende. Die eerste bespreking vond ik moeilijk te volgen. Ik heb wel notities gemaakt, niet over het selecteren of uitsluiten van individuele elementen, wel zoveel mogelijk dingen die me belangrijk leken, zoals categorieën van elementen, of de namen van de software die ik nog niet kende. Normaal gesproken kan ik uitstekend hoofd- van bijzaken onderscheiden, maar hier, zonder inhoudelijke kennis, was dat nogal lastig. Ik raakte de draad van de discussies kwijt.
De tweede touch down meeting was voor mij al veel begrijpelijker. Gaandeweg doe je die kennis op in de gesprekken. De derde zal nog begrijpelijker zijn. Lilian heeft aangegeven dat ik op termijn die touch down meetingen zou gaan leiden, maar pas als ik daarvoor voldoende kennis heb. Volgens mij heeft ze het ook een keer gezegd in de bewoordingen: ik zal ervoor zorgen dat je eerst voldoende kennis hebt. Het lijkt me dat ik de vierde touch down meeting zou kunnen proberen voor te zitten, wel natuurlijk nog onder begeleiding van Lilian. Dan zouden we moeten bekijken hoe dat gaat en afhankelijk daarvan bepalen wanneer ik in staat zou zijn om het zelfstandig te doen.
In ons eindgesprek (dag 63) stelde jij dat je mij niet in staat achtte om deze touch down meetingen vanaf de volgende maand (dag 80) zelfstandig te leiden. Nee, vanaf dag 80 betekent vanaf de derde bijeenkomst. Dat is niet bepaald wat ik “op termijn” noem. Het is bovendien de eerste keer dat hiervoor een datum genoemd wordt.
De beste manier om het voorzitten van deze besprekingen te leren, lijkt mij door het gewoon te doen. Het lijkt mij ook dat dat de enige manier is. Het lijkt mij ondoenlijk om uit de beschikbare kennis juist die informatie te filteren die je als basiskennis nodig hebt om de vergadering te kunnen leiden. In ons eindgesprek kwam jij met de opvatting dat ik, om dit te kunnen, mij moest verdiepen in GL. Dat is een interessant gezichtspunt en dat was nieuw voor mij. Ik heb begrepen dat je niet de inhoudelijke kennis bedoelt, maar meer de organisatorische kant van GL. En de stammenoorlogen die daarbij horen. Dat is een mooie tip. Die zou ik meteen oppakken. Ik meende dat ik genoeg had aan het globale overzicht van de organisatie dat je mij op dag 5 telefonisch verteld hebt.
Tja, waarom hebben jullie dat niet gezegd? Ik had voldoende informatie om mijn werk te doen en mijn werk werd de hemel in geprezen. Als ik die informatie niet had, legde ik dat neer bij Lilian, die dat soms aan Marco doorspeelde. Meestal was het antwoord van Lilian: “Ik weet het ook niet. Ik heb dezelfde informatie als jij.” Dat vat ik op als: we moeten het hier mee doen. Ik vat dat niet op als: ga het zelf maar navragen. Zeker niet omdat Lilian het contact met Marco onderhield.
Een paar keer heb ik aangegeven dat ik wel door de mogelijkheden heen was van automatisch deppen. Zeker in het begin kwam Lilian dan met nieuw ideeën om toch weer door te gaan. De laatste week stonden we stil, omdat we wachtten op informatie van GL. We hebben kort besproken wat ik nog te doen had: er was nog wel wat aan mijn tool te verbeteren en ik kon een dashboard maken. “Besteed je tijd nuttig,” moedigde zij mij aan. Nooit, geen enkele keer, heeft zij het over de mogelijkheid gehad om me ergens in te verdiepen. Ik weet zeker, dat als ik gevraag had “heb ik alle informatie?”, zij “ja” gezegd zou hebben. Dus, als ik tijd had, ging ik mij stukje bij beetje inwerken over DEP in het algemeen.
De hele lijn in het verhaal, dat telkens weer terug komt, is: Als ik niet weet dat ik informatie mis, dan kan ik er ook niet naar vragen. Wat had ik anders kunnen doen?
Datzelfde geldt ook voor mijn kennis van de projectorganisatie. We hebben een contactpersoon, Marco, en we hebben gegevenseigenaren. Dan weet ik niet wat ik nog meer zou moeten weten. Nu ik erover nadenk, er is inderdaad in de eerste weken wel een of twee keer gezegd dat ik dagen bij GL zou zitten. Maar met de werkzaamheden die ik tot op heden te doen had, leek dat niet erg nuttig. Ik zou niet weten wat ik zou moeten vragen.
GL (Het Ministerie van Gekke Loopjes) staat voor de naam van de klant.