Zorg & Welzijn

Er kwam een tweede brief van pensioenfonds Zorg & Welzijn. In mijn vorige stukje over Zorg & Welzijn, Pas op voor phishing, schreef ik over een brief die mijn schoonmoeder kreeg twaalf jaar na haar pensioendatum. De brief vermelde dat zij nog pensioenrechten had en verwees naar de website van het pensioenfonds, waar de pensioenaanspraken vermeld zouden zijn, maar dat was helaas niet zo. Zij had dus daadwerkelijk een nog niet uitgekeerd pensioen, maar de website bevatte deze informatie niet. Ook de algemene website mijnpensioenoverzicht.nl vermeldde dit pensioen niet! Telefonisch was haar toen een tweede brief beloofd. Inderdaad kwam de beloofde brief vrij snel.

Met deze brief was de zaak natuurlijk snel opgelost. Een handtekening eronder (alleen een DiGiD volstaat niet!) en terugsturen. Deze keer zat de genoemde antwoordenveloppe er wèl bij. Eerst was er nog één onduidelijkheid, namelijk de keuzemogelijkheid om je pensioen af te kopen. Omdat het totaal opgebouwde pensioen kleiner was dan de wettelijke afkoopgrens van € 332,29 bruto per jaar, verschafte men de mogelijkheid om te kiezen voor afkoop in plaats van de normale maandelijkse betaling. Omdat men twaalf jaar nodig had om de pensioengerechtigde (mijn schoonmoeder) te vinden, zou zij over deze jaren nog een nabetaling krijgen. De onduidelijkheid was nu dat het afkoopbedrag kleiner was dan de nabetaling. Wat betekent dat? Op het eerste gezicht lijkt het of je dus gek bent als je kiest voor afkoop. Maar het zou ook zo kunnen zijn dat je die nabetaling in ieder geval krijgt en dat je voor de toekomst het pensioen kunt afkopen. Als je het zo leest, zou het niet zo gek zijn om af te kopen.

Dus maar weer eens gebeld. De dame aan de telefoon was verbijsterd dat de eerste brief pas twaalf jaar na de pensioenleeftijd was opgesteld. Ja, daar waren wij ook verbaasd over. Nu waren we bovendien verbaasd over haar verbazing. Als je een bedrijf belt, dan verwacht je iemand aan de telefoon te krijgen die weet hoe het bedrijf werkt en wat er in het bedrijf gebeurt, maar zo ver rijkt de kennis van de telefoonmedewerkers kennelijk niet.

Vervolgens de onduidelijkheid in de brief. Nu was de medewerkster verbaasd over de keuzemogelijkheid van afkoop. Die keuzemogelijkheid bestaat alleen direct na je pensioenering, niet na twaalf jaar. Volgens haar heeft men een standaardbrief gestuurd, de keuzemogelijkheid voor afkoop is hier helemaal niet van toepassing.

Zijn er eigenlijk nog wel instanties die wel normaal werken? (Zie De grootste maatschappelijke problemen.) Eerst duurt het twaalf jaar voor ze je adres weten. Dan krijg je een brief die verwijst naar een website die niet de bedoelde gegevens bevat. Om deze fout te herstellen komt er een tweede brief, deze bevat een standaardparagraaf die niet van toepassing is. Het bedroevende is dat een brief die bedoeld is om een fout te herstellen, zelf weer een nieuwe fout bevat. Zo gaat dat tegenwoordig.